Over mij

Linda solo
Linda Nura koud

Persoonlijk

Betrokken

Puur

Nura Linda Bert

Mijn naam is Linda Henkelman, geboren in 1963 in Eindhoven.

Ik ben opgeleid tot sociaal hulpverlener (HBO) en heb ruim 20 jaar ervaring in het welzijnswerk. Daarnaast volg(de) ik allerlei opleidingen, trainingen en cursussen. Mijn laatste afgeronde opleiding is “systemisch werken met de hond als spiegel”. Ik verdiep me graag in verschillende “methodes”  die gaan over de band tussen mens en hond. Dit doe ik middels lezen, het luisteren van podcasts en het volgen van Webinars en workshops. Ook heb ik pas een 3-daagse training “rouw en verlies” gevolgd.  Ik vind de KLIK belangrijker dan een opsomming van opleidingen, trainingen en cursussen die ik heb gevolgd.

Mensen omschrijven mij als: oprecht, puur, betrokken, invoelend, direct, met humor, nieuwsgierig en praktisch.

Vanaf jongs af aan ben ik geïnteresseerd in het gedrag van mens en dier. Ik heb een grote liefde voor  dieren en ben opgegroeid met allerlei dieren om me heen. We hadden minimaal 2 honden, papagaaien, parkieten, hamsters, kippen en roofvogels. Zieke dieren werden vaak naar ons gebracht en werden dan met alle liefde door mij verzorgd. 

Vanaf 2016 woon ik met mijn man in het buitengebied van Uden om hier samen een mooie plek te creëren waar we heerlijk tot rust kunnen komen. Hier verwezenlijk ik mijn droom, namelijk het bieden van een fijne plek aan mensen om te ZIJN (met hun hond) en waar nodig ondersteuning te bieden.

Door mijn levenservaringen; verlies/rouw, stemmingsklachten en burn-out, werk ik graag met deze thema’s. Ik ben mijn vader en mijn broer verloren door zelfdoding en in 2021 is mijn moeder overleden en ben ik nog de enige uit ons gezin. Door wat ik zelf heb meegemaakt en geleerd in mijn leven kan ik dicht bij de ervaringen van anderen staan.

Wat ik zeer gewaardeerd heb in mijn leven zijn de mensen die er voor me waren toen het leven moeilijk en pijnlijk was. Zonder oordeel en ongevraagde adviezen, waar ik gewoon mezelf kon zijn. Dit gun ik iedereen die een lastige periode doormaakt. Iemand die naast je staat, meedenkt en je steunt.

Met vallen en opstaan heb ik dan ook al behoorlijk wat beren tegen de grond geknuppeld, doekjes tegen het bloeden verwijderd en bomen gekapt om het bos weer te zien. In veel dingen zal ik met je mee kunnen voelen en in kwetsbaarheid kunnen delen.

Gaat het met mij dan altijd goed en sta ik altijd mijn “mannetje”? Nee, zeker niet. Maar wel steeds vaker. Net als jij heb ik mijn eigen thema’s waar ik in leer, en waar ik ook nog steeds af en toe bij op mijn spreekwoordelijke bek ga.

Ik ging meer kijken naar wat er voor MIJ klopte, en niet voor een ander. Maar dat blijft een valkuil, trouw zijn aan mijzelf. Hoeveel zand ik ook al in die kuil heb geschept, af en toe krijg ik dan ook een reminder van het leven.

Vanuit mijn liefde, enthousiasme en empathie neem ik soms veel te veel hooi op mijn vork. En ineens is het batterijtje dan leeg. Enthousiasme en gedrevenheid is mooi, maar soms zorg ik dan niet goed genoeg voor mijzelf.

Maar… hoera! Ik ben een mens. Dat betekent dat ik niet beter ben dan jij, maar dat ik gewoon ook mijn eigen knelpunten heb, waar ik naar mag kijken en waar ik nog steeds wat mee mag doen.

Weergaven: 2275